Bir gün herbirimizin başına bir karton sigara kadar taş düşecek ve hepimiz rahat edeceğiz.

Ne zaman bu konu gündeme gelse, aklıma hep yıllar evvel sırf ismine vurulup ta Taksim’de bir tezgahtan satın aldığım kitap gelir: “Sigara İçiyorum N’olmuş Yani?”Yazar: Jean Jacques Brochier. Afa Yayınları’ndan çıkmış, ilk baskısı 1993 yılında yapılmış. Çeviri ise Mine Ergun’a ait.

509038_w640_h640_resim_155Kitabın kısa hikayesi ise şöyle (hatırladığım kadarıyla, çünkü epey oldu    kitabı okuyalı ve kitaplıkta bulamıyorum, kesin bir sigara tiryakisi dostum ödünç almıştır):

90’lı yılların başında Fransa’da Air France’ın tüm uçuşlarında sigara içilmesi yasaklanıyor. Bunun üzerine Mösyö Brochier gazetedeki köşesinde bu konu hakkındaki görüşlerini yazıyor. Kendisi sigara kullanmamasına rağmen, sigara içenlerin de hakları olduğunu, en azından haftanın bir günü, bir sefer de olsa sigara içilebilen bir uçak ayrılması gerektiğini savunuyor. İşte ne olduysa bundan sonra oluyor. Fransa’da kıyamet kopuyor. Yazara Fransa’nın dört bir yanından mektuplar geliyor “vay seni gidi sağlık düşmanı” diye. Kimileri yazarı, çalıştığı gazeteyi bir daha satın almamakla tehdit ediyor. Yazarın bunlara cevabı ise çok hoş: “Ohh çok şükür ki elektrik kurumunda çalışmıyorum. Aksi halde elektrik kullanmayarak karanlıkta kalacaktınız.”

Sonuçta yazar, gazetesindeki işinden oluyor ancak kendisine gelen mektupları ve onlara yazdığı cevapları derleyerek bu kitabı yazıyor. Eminim gazeteden daha çok kazanmıştır. Kitabın arka kapağında ise sigara vb. “tü kaka” alışkanlıklarımızla ilgili hayat felsefemi oluşturmamda bana çok yardımcı olan iki satır var. Aynen paylaşıyorum:

“Sigara içme yasağı tatsız bir şaka olmaktan çıkıp özgürlüğümüze yönelen açık bir saldırıya dönüşüyor. Yaşamın bütün zevklerinin sağlık ya da ekonomi gerekçesiyle mahkum edilmesine doğru gidiliyor. Zar zor elde edilmiş onca özgürlükten sonra iğrenç ahlakçılık halkasını yeniden mi boynumuza geçireceğiz? ZEVK İLKESİ MUTLAKA SAVUNULMALIDIR”

Ben de sigara içiyorum… N’olmuş yani!

Share