Okunan kitaba balkondan sarkan metro yan koltuğa ithaftır.
Okumakta genç kalınmışlar, klasikler, neo-klasikler…
Eşin, dostun ‘bunu okumazsan taş olursun’ dedikleri…
Bilimin dayanılmaz ve absürt kurguları…
Felsefenin en hüzünlü, en kafa karıştırıcı, en saçma sapan mevzuuları…
Tarihin pis kokan arka sokakları…
Yutkunmakta zorluk çektiren, heyecandan elini ayağına karıştıran şiirler…
Reklamın kokusuna, sesine, dokusuna, diline bulaşan sayfalar…
Olmadık zamanda karşına çıkıveren, eksikliğini bangır bangır hissettiren beat’ler…
Okumak, insan olmanın en büyük zevklerinin başında geliyor bana göre. Okuduğumla beslenip, nefes alıyor gibi hissediyorum yalan yok. Okuduktan sonra bende kalan izleri kayda geçmek, yazmak ise işin orgazm sigarası belki…
Bu yüzden okuduklarımı yazıyor, paylaşıyorum. Paylaşıyorum ki çoğalsın. Herkes okusun.
Bi’ diyeceğin mi var?
[contact-form-7 id=”66″ title=”Bi’ diyeceğin mi var?”]
