Sıfır Sayı – Umberto Eco
Umberto Eco, önemli bir yazar ve düşünür. Eğer daha önce Eco kitabı okuduysanız bu kitabıyla ilgili ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. Hayatınızda hiç Eco kitabı okumadıysanız ve işe son kitabı Sıfır Sayı’dan başlayacaksanız, benim yorumlarım sizin için çok da doğru olmayabilir.
Umberto Eco’nun son romanı Sıfır Sayı’nın önce reklamlarını gördüm metroda. Hatta görünce “vay be dedim Eco yazıyor hala bak mis gibi”. Beklentim, açık söyleyeyim kalın bir kitaptı. Ancak fuarda görüp elime alınca şaşırdım kitabın hacminden dolayı. Sonuçta ve elbette alıp iştahla okudum.
Eco, etkileyici ve daha ilk sayfalarda hissedilen bildik üslubuyla bize merhaba diyor kitapta. “Gerçek edebiyat kaybedenlerin hikayesidir.” gibi bir laf etmiş bu kitapla ilgili verdiği bir röportajda.
Derin bilginin hazzı “kaybedenlere” özgüdür.
Dediği gibi de yapmış, Sıfır Sayı bir bir kaybedenin hikayesi. Hatta kitabın sayfalarını ilk çevirdiğimde ben de bir kaybeden olduğumu “Eco”ca tescillemenin keyfini yaşamadım değil.
Ancak, ilk defa bir Eco kitabı okurken, sonraki sayfalarda olacakları tahmin ederek bana göre sürpriz sayılabilecek bir Eco okuması yaptım. Bu benim için iyi bir şey tabi, ama Eco için ne ifade ediyor bilemem.
Kitap “kötü gazetecilik kılavuzu” gibi hakikaten tanıtım metninde de söylediği gibi. Kıvrak Eco cümleleriyle bezenmiş, entrikaları da tabii ki yerli yerinde. Bir gazeteci olsaydım, ders kitabı gibi okurdum. Kötüyü tüm hatlarıyla görüp, iyiyi yapmak adına tabii ki. Hatta kitabı okumuş bir gazeteci denklesem soracağım fikirlerini.
Zaten bildiğimizi sandığımız “kötü gazetecilik” numaralarının biraz daha derinlerine de inebiliyorsunuz okurken. Kurmaca-düzmece-planlı tezgah işinin inceliklerini öğrenebiliyorsunuz. Ayrıca İtalya tarihi, mafyası ve Musollini de işin içinde. Avuç kaşındırıyor kitap yalan yok.
Ey erkek cinsinin ön kasığına yerleştirilmiş silindir kuyruk şeklindeki genital-üriner organ!!!
Budur! Bravo Eco✌🏻️
İlla okuyun ya da asla okumayın diyemeyeceğim bir kitap Umberto Eco’nın Sıfır Sayı’sı. Ancak başlıkta da söylediğim gibi; adı var, hükmü var.
Karar sizin.
Not: Bu arada yeni bir küfür öğrendim Eco sayesinde. “ön tarafa yerleştirilmiş silindir kuyruk” tanımına da bayıldım.
